συμπληρωματικότητας, αρχή της-

Συνέπεια της αρχής της απροσδιοριστίας της κβαντικής μηχανικής. Η διατύπωση της οφείλεται στον Νιλς Μπορ, ενώ η γενίκευση και η επέκτασή της σε άλλες απόψεις στον ίδιο τον Μπορ και στη Σχολή της Κοπεγχάγης. Η αρχή της απροσδιοριστίας καθορίζει την αδυναμία να προσδιοριστούν με απόλυτη ακρίβεια και ταυτόχρονα η ταχύτητα και η θέση ενός σωματιδίου ή άλλων φυσικών μεγεθών, τα οποία είναι συζυγή μεταξύ τους και λέγονται συμπληρωματικά μεγέθη. Σύμφωνα με την αρχή της σ., η περιγραφή κάθε φαινόμενου σε κβαντικό επίπεδο (ατομικό ή υποατομικό) είναι πάντα δυνατή, αν ξεκινήσουμε από δύο τουλάχιστον συμπληρωματικές όψεις, των οποίων είναι αδύνατος ο ακριβής και ταυτόχρονος προσδιορισμός. Οι όψεις αυτές δεν είναι αντίθετες μεταξύ τους, αλλά συμπληρώνουν η μία την άλλη. Συνέπεια της αρχής της σ. είναι το γεγονός ότι κάθε περιγραφή ενός φαινόμενου σε κβαντικό επίπεδο πρέπει αναγκαστικά να είναι στατιστικού τύπου, να υποδείχνει δηλαδή τη δυνατότητα για καθεμία από τις συμπληρωματικές όψεις να καθοριστεί σε δεδομένες πραγματικές συνθήκες. Συμπληρωματικές όψεις είναι π.χ. η σωματιδιακή και η κυματική συμπεριφορά ενός σωματιδίου.